donderdag 16-08-2018

• vaartijd: 9 h 00 min, afgelegde weg: 48,2 NM

Waar de wind ons brengt. Eigenlijk moet dat altijd het motto zijn als je zeilend reist. Helaas is dat niet altijd vol te houden. Maar nu even wel. De wind bracht ons op de weg naar huis eerst naar het zuiden. Vandaag mogen we rekenen op een zuidelijke tot zuid-westelijke wind. En ook daarmee komen we weer verder in de goede richting, maar dan naar het westen. Voor veel (vooral) Duitsers is waarschijnlijk het einde vakantie in zicht. Ondanks het vroege uur van vertrek (07:05 uur) is er sprake van een ware uittocht van zeiljachten. Eerst varen we op de motor in deze ‘file’ tussen  twee eilanden en enkele ondieptes door naar het noord-oosten. Daar zijn we eindelijk weer op open zee, kunnen we de juiste koers voor gaan liggen en kunnen de zeilen gehesen worden. We volgen lekker zeilend pal west de kust tot aan Darßer Ort. Daar buigt de kust af naar het zuiden. De meute buigt mee, de meerderheid start daarvoor de motor. Wij kunnen zeilend onze weg vervolgen, verder naar het westen, verder van de kust af. De wind brengt ons vandaag even over naar de overkant, naar Denemarken en wel de haven van Gedsjer. De langetermijnverwachting beloofde wind wisselend uit zuidwestelijke dan wel noordwestelijke richting. En daar maken we nu handig gebruik van. Bij een noordwestelijke wind zeilen we naar het zuidwesten, bij de zuidwestelijke naar het noordwesten. Zo kan je zigzaggend toch naar het westen komen. Rond het middaguur lijkt de wind er echter de brui aan te geven, even halen we alles weg voor het bekende motoren.Vijf minuten later staat alles weer, toch maar liever zeilen. Hard gaat het niet, maar het is te doen en in ieder geval beter dan motoren.

Tussen Denemarken en Duitsland loopt de drukbevaren scheepvaartroute naar het Kielerkanal. Zodra we die naderen lijkt het ons veiliger om onze lage en wisselende snelheid vaarwel te zeggen. We starten de motor. Zonder problemen kruisen we daarna de scheepvaartroute. Slechts één schip passeert ons wat dichter bij op de voor ons nog altijd prettige afstand van een halve mijl. De rest blijft veel verder uit onze buurt.

Wij hebben al meermaals in Denemarken rondgevaren. In Gedsjer zijn wij nog nooit geweest. De haven ligt een beetje uit de gebruikelijke toeristische routes. Maar voor tochten verder van en naar vaarwater oostelijk van Denemarken ligt deze haven zeer strategisch. Alleen daarom is het handig om deze haven een keer’gedaan’ te hebben. Dan ken je in het geval je deze haven in slecht weer moet aanlopen al een beetje. De aanloop van de haven levert, ondanks onze oude zeekaarten (2007!) geen problemen op. Een keurig betonde geul voert tussen de ondieptes door naar eerst de veerhaven en vervolgens de jachthaven. Het hoogseizoen loopt duidelijk op zijn eind. In de haven hebben we plek voor het uitzoeken. Wij meren af aan een langssteiger helemaal aan de buitenkant; daar heb je mooi uitzicht, én daar lig je vlak naast het strand. Het is namelijk warm, heel erg warm. Een frisse duik is dan meer dan welkom! Maar eerst boodschappen. Gedsjer stelt als plaats niets voor: één lange straat met in alle opzichten nogal kleurloze huizen. Aan het eind van die straat is wel de supermarkt. Daar verkopen ze prima ingrediënten voor een heerlijke bbq op onze Cobb. Daar is het weer absoluut geschikt voor. En na al die koude maaltijden om gas te sparen zijn we wel weer eens aan een echte maaltijd toe!

vrijdag 17-08-2018

• vaartijd: 7 h 53 min, afgelegde weg: 38,7 NM

Vandaag is de wind geheel volgens de verwachtingen noordwest, tijd om naar het zuidwesten te gaan. We steken vandaag dit deel van de Oostzee maar weer eens  over, nu naar Duitsland. Enthousiast zetten we zeil. Dan is er koffie. Maar na een kwartiertje koffiepauze is niet alleen de koffie, maar ook de wind op. De motor kan weer eens aan. We weten ongeveer waar we heen willen: het vaarwater tussen Duitse eiland Fehmarn en het vaste land, welke haven nog niet precies. Er zijn meerdere opties en allemaal redelijk dicht bij elkaar, maar geen van allen is echt heel aantrekkelijk. We zien wel tot hoe laat we zin hebben om door te varen. eerst maar weer zeilen, want er is weer wind!

Na een rustige oversteek naderen we de oostkant van Fehmarn. De wind is niet echt overtuigend,  het gaat gestaag, maar niet snel. Wat wel minder is, zijn de dreigende wolkenpartijen aan de horizon. Nu we weer in de buurt van land zijn, hebben we weer bereik met de mobiele telefoon. We kunnen daarom de buienradar raadplegen. We hebben nog een uurtje of zo, dan zullen stevige buien losbarsten. Of er ook harde wind in de buien zit is niet te achterhalen. Maar op veel regen en/of wind zitten we niet echt te wachten. Als we de motor starten kunnen we met een beetje geluk voor de regen de haven van Burgtiefe in. Dichterbij gekomen zien we door de verrekijker wat voor plaats dit is: een echt zeer onaantrekkelijk vakantieparadijs met appartementengebouwen en hotels en zo. Niks voor ons. Volgens de buienradar wordt de regen wat minder heftig dan eerst verwacht. We gaan door, beter nat dan in zo’n vreselijk oord liggen. De zeilpakken gaan aan, laat de regen nu maar komen. En die komt. In de gietende regen gaan we onder de brug tussen Fehmarn en het vaste land door. Harde wind zit er gelukkig niet in deze buien. Precies op tijd houdt de regen ook weer op. Met goed zicht  kunnen we het “haf” van Heiligenhafen invaren. Dit “haf”, een door een smalle duinenrij (een schoorwal) van de zee afgeschermde zeearm , eindigt in een enorme jachthaven, de grootste die we misschien ooit hebben gezien. Ingebouwd liggen tussen zoveel jachten in deze megahaven lijkt ons niets. We varen daarom eerst maar langs de buitenrand, wie weet hebben we geluk en is daar nog een plekje vrij. En we hebben geluk. Eigenlijk dubbel geluk. Er is een plaatsje, en later horen we dat dat ook meteen de allerlaatste was. En we hebben nog een prima uitzicht ook.

In een ver verleden hebben we al eens met de boot in Heilighafen gelegen, slechts één nacht. Toen in één van de kleinere havens. Welke precies kunnen we niet goed achterhalen. Of er is veel veranderd, of ons geheugen laat ons in de steek. Wat toen in ieder geval niet gedaan hebben is de plaats zelf bezoeken. Dat maken we nu goed. De zaterdagochtend besteden we aan een stadswandeling.  Heiligenhafen is een leuk vakantieplaatsje, niet meer en niet minder.  ’s Middags staat een wandeling over de schoorwal tussen haf en zee op het programma. Op deze landtong is veel ruimte ingeruimd voor natuur; en ook een beetje voor architectuur. Bij het invaren van het haf wordt je blik gevangen door een bijzonder vormgegeven uitkijktoren. Dat wordt ons eindpunt van de wandeling. Voor een verplichte vrijwillige bijdrage aan de natuurbescherming mag je deze toren beklimmen. Wij beklimmen de toren, maar moeten wegens het ontbreken van contant geld, de vrijwillige bijdrage stellen op nul euro. Volgende keer beter.

zondag 19-08-2018

• vaartijd: 6 h 10 min, afgelegde weg: 33,7 NM

“West bis Südwest vier bis fünf, süddrehend, etwas abnemend”. Dit zijn de mooie weerberichten. Zo kom je verder. En met een wind in de zuidelijke hoek gaat de reis meer noord. We steken voor de gelegenheid maar weer eens naar Denemarken over. De  haven van Bagenkop is goed bezeild. En van hieruit is het later weer goed oversteken naar het Kielerfjord waar het Nord-Ostseekanal in uitmondt. Het is zondag, mooi zeilweer, en er zijn veel jachthavens. Een ware armada aan zeiljachten vertrekt gelijk net ons; voor een lange reis, of voor zomaar een dagje varen.  De wind is als voorspeld, voor het overige is het weer grijs. Zolang we nog tussen Fehmarn en het vasteland varen is het water onrustig. Wellicht staat er iets stroming die niet echt lekker samenwerkt met de heersende wind, of hebben we last van nagolvende oude golven. Wat verderop wordt het echt fijn zeilen. Gewoon een paar uur een vaste koers en constante snelheid. Eerst nog met één rif, kluiver en fok. Omstreeks het middaguur zakt de wind wat in en kan het rif er uit.

Bagenkop ligt op de zuidpunt van het Deense eiland Langeland. Die naam doet het eer aan: het eiland is heel smal en lang. Om Bagenkop aan te varen moeten we de zuidpunt ronden. Dat blijkt ineens lastiger dan gedacht. Op de één of andere manier is het nauwelijks meer bezeild. Dat kan natuurlijk omdat de wind i.p.v. naar het zuiden, meer naar het westen is gedraaid. Maar we hebben ook het idee dat wij ons (weer eens) hebben laten verrassen door de. door de wind veroorzaakte, stroming tussen de Deense eilanden.

De haven van Bagenkop is voor ons een bekende plek. Op onze eerste gezamenlijke (fiets-)vakantie kwamen we hier met de veerboot uit Kiel aan. Later zijn we er ook zeilend geweest. Maar elke keer is de haven weer anders. De veerboten varen er al lang niet meer. De ferry-terminal bleef lang als relikwie achter. Later werd het toerisme gestimuleerd door er een afgedankte onderzeeër ten toon te stellen. Nu is dat alles verdwenen en wordt de haven omringd door houten vakantiehuizen in de bekende rode kleur. De topattractie van deze nieuwe aanleg is een uitkijktoren. Direct naast de boot en gratis toegankelijk . Die toren wordt beklommen voor de nodige foto’s. De plaats zelf laten we voor wat hij is. Wij houden ons de rest van de tijd bezig met het bestuderen van de aanlegmanoeuvres van collega-zeilers. Ter lering en vermaak.

maandag 20-08-2018

• vaartijd: 4 h 25 min, afgelegde weg: 23,8 NM

Er staat vanochtend een stevige noordwestenwind. Dat is lastig wegkomen. Met deze windrichting ligt de uitgang van de haven aan lagerwal. De verwachting is dat de wind spoedig iets in kracht afneemt. De voorgenomen reis naar Duitsland is niet al te lang, dus we wachten het even af. Rond tienen is de wind inderdaad ietsjes minder. Tijd om te gaan.

We gaan naar het Kielerfjord, dat is bijna pal zuid. Met een stevige noordwestenwind wordt het dan prima zeilen.  Lekker de wind mee. Met 22 knopen wind over dek, golven van ruim een meter (fijn om van af te surfen) en een knappe stuurvrouw met vaste hand klokt de GPS op een gegeven moment geregeld een mooie 7,2 knopen. En dat met een gereefd grootzeil en deels ingerolde kluiver!

We zeilen door tot vlak voor de haven van Laboe. We komen nu echt op bekend water. Hier hebben we al eens vaker gelegen. De haven van Laboe is populair. Het is één van de eerste havens voor/na het Kieler kanaal. In de haven zijn niet al te veel vrije plekken, maar na wat rondscharrelen met de boot vinden we een mooi plekje op het einde van een steiger. Wel naast een monsterlijke motorboot, maar met de rug er naartoe hebben we vrij uitzicht naar het Kielerfjord.

Voor de noodzakelijke boodschappen (en nog wat souvenirs) lopen we Laboe in. Ook dit is weer zo’n typisch Duitse badplaats. Leuk voor badgasten, maar verder niet heel boeiend. We hebben nog steeds geen kans gezien onze lege gasfles om te ruilen. We moeten daarom ‘helaas’ uit eten. Op de haven is een leuk Italiaans restaurant waar ze heerlijke pizza’s serveren. Op het terras genieten we van een laatste blik op de Oostzee. Morgen gaan we het kanaal in, terug naar huis.