zaterdag 28-07-2018

• vaartijd: 3 h 05 min, afgelegde weg: 9,1 NM

Rotsen, we zijn er na onze hardhandige kennismaking wel zo’n beetje klaar mee. Na de korte stranding hebben we rechtsomkeert gemaakt en een rustige mooie ankerbaai opgezocht bij het eiland Haga. Deze baai ligt direct naast de betonde hoofdroute en was dus veilig en zonder navigatieproblemen te bereiken.

Helemaal afscheid nemen van de Scheren kunnen we nog niet. Vandaag nog een laatste stukje. Maar we blijven nu wel op de hoofdroute! Het deel van de Scheren waar we nu door varen zijn  een soort laatste restje. Het zijn veleer groepen verspreid liggende rotsen in een verder open zee, dan een aaneengesloten scherengebied. We hebben vandaag sinds tijden weer eens een beetje regen, het is wat druilerig. Maar ook eindelijk weer een beetje wind uit de goede richting! Met deze noord tot oosten wind kunnen we zeilen. Of beter: dobberen, want echt heel veel wind staat er niet. Op het laatst gaan we zo langzaam dat we alleen aan een beetje kielzog nog kunnen zien dat we vooruit gaan. De snelheidsmeter staat op nul-komma-nul. Dat maakt niet zoveel uit. We gaan vandaag niet echt ver. Zo heb je nog tijd om een beetje om je heen te kijken. En mocht je per ongeluk een rots raken, dan gaat dat ook niet hard.

Onderweg komen we niet veel andere schepen tegen. Wel, voor het eerst sinds lange tijd, weer een Nederlander. Grappig. Ze bestaan nog. In de buurt van onze eindbestemming Oskarshamn zijn weer wat grotere eilanden. De meeste nogal lelijk bebouwd met smakeloze villa’s. De jachthaven waar we gaan liggen is iets verder van de stad. Met de fietsjes zijn we in 10 minuten in het centrum. Daar moeten we zijn. Niet alleen om de stad te bekijken, maar ook om zo mogelijk een nieuw tablet te kopen. We doen de nodige boodschappen en gaan een paar winkels af op zoek naar een tablet. Dat lukt niet echt. Een tablet met ingebouwde GPS-functie is niet te vinden. We vertrouwen voorlopig maar op ons telefoonschermpje.

Zondag bezoeken we de stad nogmaals. Nu als toeristen. De jachthaven bij de terminal is heel rustig, en ligt wel leuk. Ook dat was een prima haven geweest. Verder stelt de stad niet veel voor. Wat verspreid staande oude panden, verder veel mislukte nieuwbouw. Tijd om weer verder te gaan.

maandag 30-07-2018

• vaartijd: 3 h 10 min, afgelegde weg: 17,3 NM

Het is drukkend warm. Windstil. Het wordt wéér een dagje op de motor. Maar ook zonder wind heeft de zee z’n charme’s. Prachtige wolkenluchten boven een vrijwel lege zee. Soms verdwijnt de horizon en loopt de zee naadloos over in de lucht! Wat een ruimte.

Het leuke van varen is ook dat je, anders dan de niet-varende medemens, eenvoudig even naar een eiland kan gaan. Wij wippen vandaag de Kalmarsund over voor een bezoekje aan het eiland Öland, en wel naar het plaatsje Sandvik. Sandvik staat bekend om z’n steengroeve’s. Verder wordt de molen geroemd, een “Hollands” model, de grootste ooit gebouwd. Die mogen we natuurlijk niet missen. Én we hopen dat het hier niet zo druk is. Het is de enige haven waarbij de havengidsen niet waarschuwen voor topdrukte in het hoogseizoen. De haven is inderdaad heel rustig. Twee steigers speciaal voor gasten zijn nog helemaal leeg. Die liggen recht achter de havenmonding en zijn daardoor gevoelig voor de golven die de haven binnenlopen. Wij nemen een hekboei langs de kade. Om 12 uur liggen we vast, even eten, en dan kunnen de fietsjes boven dek gehaald worden.

Onze fietstocht voert eerst naar het noorden bovenlangs de “steilkuste”. Daar zijn de steengroeves. Het is toch wel heel apart: dat je iets van een ruwe kust afknabbelt, dat in plakjes zaagt, netjes polijst en vervolgens kan verkopen als dure én heel mooie vloerbedekking. Ook heel bijzonder: de kalksteen is miljoenen jaren oud. De afzetting is destijds gegroeid met een snelheid van 1 mm per 10.000 jaar. De kalksteenlaag is meters dik. Waar blijft de tijd!

Er wordt al hier al eeuwen natuursteen gedolven. De sporen kom je tegen in het landschap. En zo te zien kunnen ze nog wel even vooruit. En dat gebeurt dan ook.

We zoeken nog even naar “Rauka’s”; door ongelijke erosie vreemd gevormde kalksteenzuilen. Die treffen we niet aan. En eerlijk gezegd is de energie ook niet zo groot. Het is heel zonnig en ongelooflijk warm. De kale vlaktes langs de kust doen eerder denken aan midden Spanje dan aan Zweden. Een oud boerendorpje, nu populair bij kunstenaars, en oude molentjes versterken het beeld. Waar blijft Don Quichotte? We rijden naar het binnenland, waar bossen met schaduw zijn. De fietstocht eindigt in het dorp bij de molen en de tegenovergelegen supermarkt. Met de eerst zijn we gauw klaar. Groot is niet altijd mooi. Wat een lelijk ding. Dan gauw terug naar de boot, spullen opbergen en nog even naar het strand vlakbij de haven: zwemmen en afkoelen!

dinsdag 31-07-2018

• vaartijd: 5 h 45 min, afgelegde weg: 30,3 NM

Het mooie weer houdt aan. Het beloofd weer een zonnige dag te worden. Zeilen? Ook vandaag zit dat er niet in. De wind heeft een snelheid van drie knopen en staat min of meer tegen. Dan is het sommetje snel gemaakt. Uit de windsnelheid halen we iets meer dan de helft aan bootsnelheid, zeg voor het gemak: anderhalve knoop. Als we dan gaan opkruisen (zigzaggend tegen de wind in zeilen) mag je blij zijn als daar 60% van overblijft als voortgang in de gewenste richting: 0,9 knoop. Hoe snel is dat? 1 knoop is 1,825 km/uur dus dat wordt dik anderhalve kilometer per uur. Minder dan kuieren. Niet handig als je op reis bent!

We volgen de kust van Öland naar het zuiden. Het wordt drukker op het water. Hier is duidelijk het toeristische hart van het eiland. We begluren de geliefde toeristenplaats Borgholm met de daarbij gelegen kasteelruïne door de verrekijker. Hier komen we nog wel eens in het voorseizoen kijken, want het is vast en zeker de moeite waard. Zelfs het Zweedse koninklijk huis heeft hier een residentie, al steekt deze wat mager af tegen het oude kasteel. Er is toch een zeker verval van macht aan af te lezen. En dat geldt eigenlijk net zo voor de bewaking. Vroeger werd de kust ongetwijfeld bewaakt door een heel garnizoen en tal van schepen. Nu bestaat de wacht uit een eenzame agent op een waterscooter die in de hete zon de dag door moet zien te komen. Geen te benijden functie.

We varen vandaag naar Kalmar, de plaats waar dit water tussen eiland en vaste land naar is vernoemd. Hier is dit water ook op z’n smalst. Sinds de jaren ’70 verbindt een brug het eiland en het vaste land. We zijn nogal huiverig voor overvolle stadshavens, maar als je wat wilt zien moeten we maar even door die zure appel heen. Nog voor we goed en wel van het hoofdvaarwater richting stad draaien komt er al een rib (opblaasboot met motor) onze kant op met de havenmeester die ons de weg wijst. “Plek genoeg, gewoon doorvaren” roept hij ons toe. En dat klopt. We hebben, dank zij het vroege uur de plaatsen voor het uitkiezen. We liggen prachtig: vrij uitzicht naar open water achter ons en op loopafstand van stad en ijscoboer. Zo is liggen midden in de stad goed te doen.

Kalmar is een prachtige stad. De strategische ligging is aan de stad en de gebouwen af te lezen. We zijn vroeg aangekomen dus de middag kunnen we besteden aan een stadswandeling en shoppen. Zo bekijken we o.a. een prachtige kerk van buiten en binnen. Volgens de folders de best bewaarde barokkathedraal van Noord-Europa. Dat kunnen we niet beoordelen, maar een bezoek was zeker de moeite waard. Ook het shoppen wordt met positief resultaat afgesloten.

woensdag 01-08-2018

• vaartijd: 2 h 20 min, afgelegde weg: 12,2 NM

Vandaag vertrekken we niet, zoals gebruikelijk, heel vroeg, maar besteden we de ochtend aan het bezoeken van het kasteel van Kalmar. Volgens de bekende folders is dit het best bewaarde kasteel in Renaissance-stijl van Noord-Europa. Bescheidenheid is aan de toeristenwereld hier in Kalmar duidelijk niet besteed. Het kasteel ligt op loopafstand van de haven. We zijn er bijtijds, en daarmee iets te vroeg voor de opening. In het mooie naastgelegen stadspark, met daarin o.a. beelden van het kunstmuseum, wachten we in de schaduw tot we het kasteel kunnen bezoeken.

Het kasteel is prachtig gerestaureerd en was het wachten op de opening meer dan waard.

Midden op de dag zijn we weer terug aan boord. Gauw nog even diesel tanken, en dan het water op. Wat is mooi weer toch warm! Op naar een ankerplaats voor rust, ruimte en een verfrissende duik vanaf de boot.